دخترم

چند ماهی است که تو نه ساله شدی(١٨ اسفند) ودو هفته ی دیگه من وارد سی و نه سالگی(٢٧شهریور) میشم و و چند روز دیگه این وبلاگ وارد سه سالگی(١۵ شهریور)...همگی مضربی از سه !

از روزی که این وبلاگ باز شد فکر نمی کردم انقدر دوستان مجازی پیدا کنم و خوانندگان ثابت.گاهی قهر کردم و حوصله  و انگیزه ی نوشتن دو کلمه هم نداشتم و گاه تند تند پست های جدید گذاشتم.اما مطمئنا همگی آن ها با احترام بوده و قدرشناسی.

اما در آستانه ی این سه سالگی که سن گویش و حرکت تو بود باید به یک سری سوال های تکراری برای کسانی که مخاطبین تازه ی این وبلاگ هستن، آن هم به یمن تبلیغات پرشین بلاگ که ظاهرا هر چند صباحی وبلاگی را معرفی می کنند،جواب بدهم.آخه این روزها دوران بی حوصلگی و عجله است.از طرفی خیلی ها تقاضا دارند به نام دوست حتی مجازی کنارت باشند اما از طرفی وقت و حوصله ی شناختن وبلاگ و مرور مطالب و پست های آن را ندارند تا به سوالات بارها جواب داده اشان برسند! روزگار عجیبیه دخترم.امیدوارم دور سرعت همه چیز در زمان تو متعادل تر شده باشد.

مخاطبین مهربان ،بله من الهام پاوه نژاد هستم با اصلیت کردی که از نامم پیداست اما متولد و بزرگ شده ی تهران.این وبلاگ از طرف هواداران نیست . من برای دخترم گاهی می نویسم شاید روزنگار خوبی برای آینده ی او باشد که فراموش نکند روزهای کودکیش چه گذشته.

این وبلاگ تبلیغی یا تفریحی نیست.برای پرسش و پاسخ شما  درباره ی عزیزان هنرمند دیگر و یا راه های ارتباطی شما با ایشان نیست!نوشته های آن احساس و دریافت نویسنده اش است.نه به تظاهر نه به تکلف.صادقانه است پس لطفا درخواست لحن دیگر نکنید.من در این جا می نویسم "بازیگری" نمی کنم!

درباره ی اضافه شدن لینک عزیزان به مجموعه ی لینک ها، متاسفانه من قواعد خاصی برای این امر دارم .کسانی لینک می شوند که من آشنایی نزدیک با ایشان دارم یا لینک خبری مهم و مرتبطی برایم هستند.اما اگر لطف می کنید و دوست دارید لینک من در مجموعه ی ادرس هایتان باشد از محبت و توجه شما سپاسگزارم.نیازی به کسب اجازه نیست.

درباره ی نظر دادن و کامنت گذاشتن هم ،واقعا اگر مطلب و کلام خاصی به نظرم برسه می نویسم،احتیاجی به پی گیری و تذکر مدام نیست! و در زمینه ی ادبیات چون کار تخصصی من نیست، اظهار نظر خاصی نمی کنم.

بابت درد و دل هایتان بی نهایت سپاسگزارم که منو مورد اعتماد می دانید و باور کنید اگر مورد خاصی باشد که بتوانم کمک کنم دریغ نخواهم کرد.اگر بی جواب ماندید بدانید دست من کوتاه است.از همین الان شرمندگی منو در ناتوانی حل بسیاری از مشکلات بپذیرید.

اخبار کار های جدید هم، چشم. در پایان این پست می گذارم و البته در نزدکی پخش ویا اجرای هر کدام باشد اعلام خواهم کرد.دوست ندارم تند تند جریان ها و کارهای در دست اقدام که قطعی نشده را در بوق و کرنا کنم.هرچیز به وقتش!

در پایان از محبت و لطف و هم دردی و مهر ورزی همگی ممنونم.امیدوارم ببخشید که نمی رسم به تک تک جواب بدهم.

مهم اینه که در این وبلاگ اگر کامنتی با هتک حرمت، همراه نباشد حتما عیان خواهد شد.این یعنی تمرین دموکراسی حتی در فضایی مجازی.من به آزادی اندیشه و تفکر و مذهب انسان ها احترام می گذارم.همان طور که در تمام کتب مقدس به آن اشاره شده است.سعی کنیم با هم حرف بزنیم نه بجنگیم.

شاید اگر روزی در تمام دنیا، به این باور برسند و از مرحله ی شعار دادن عبور کنند جهانی در صلح و آرامش و شادی خواهیم داشت.

به امید آن روز برای تمام "انسان های" کره ی خاکی.

دوستتان دارم